نامه ای به زنان عراقی

 

جوانا فرانسیس روزنامه نگار امریکایی در نامه ای به زنان عراقی اینگونه می نویسد 

من تو را میبینم ... 

من نمیتوانم ...اما میبینم تقریبا هر زنی بچه ای بغل کرده یا اطراف او بچه هایی هستند. 

میبینم،هرچند آنان هرچند پوششی محجوبانه دارند لیکن هنوز زیبایی شان میدرخشد.اما این فقط زیبایی بیرونی نیست که میدرخشد.من در درون خود چیزی عجیب احساس میکنم.غبطه میخورم اما نمیتوانم چیزی بگویم 

فقط قدرت ،زیبایی،عفت،و بیش از همه رضایت و شادی تو را تحسین میکنم.عجیب است اما به ذهن من خطور میکند که تو هر چندزیر بمباران هستی اما از ما خوشحالتری  

چرا که تو هنوز زندگی طبیعی یک زن را داری .در غرب هم تا دهه 1960 این چنین معمول بود تا اینکه به وسیله دشمنی مشترک بمباران شدیم.اما ما با تسلیحات واقعی بمباران نشدیم،بلکه با فساد اخلاقی به شکلی نیرنگ امیز و زیرکانه بمباران شدیم. 

برای این که هر چیزی که از هالیود میبینی مشتی دروغ است، تحریف است.آنها روابط نامشروع را تحت عنوان سرگرمی بیضرر جلوه میدهند.برای اینکه هدف آنها انهدام اساس اخلاق است. 

آنها سعی دارند با فیلم و نماهنگ شهوت انگیز ، به دروغ ما زنان آمریکایی را شاد نشان دهند، مفتخر به لباس پوشیدن چون هرزه ها و قانع بودن به نداشتن خانواده 

مازنان غربی شستشوی مغزی داده شده ایم که باور کنیم شما زنان مسلمان مورد ظلم واقع شده اید.اما حقیقتاً این ماییم که مورد ظلم واقع شده ایم .ما برده مدهایی هستیم که پستمان میکند. 

 جاذبه های جسمانی زن باید از چشمان بی لیاقت پوشانده شود، البته این باید هدیه ای باشد از طرف تو برای مردی که تو را آن قدر دوست دارد و برایت احترام قائل است که باتو ازدواج میکند و از آن جا که مردان شما مرد هستند و با غیرت حق آنان نیز چیزی کمتر از بهترینی که تو عرضه کنی نیست

 خواهران من :گول نخورید نگذارید شماراهم بگیرند.پاک و با نجابت بمانید.ما زنان مسیحی نیاز داریم ببینیم زندگی زنان چگونه باید باشد.به تو نیاز داریم تا برای ما الگویی باشی برای اینکه ما گمشده ایم .پاکی ات را نگهدار....